روش های  نظافت بناهای تاریخی با دستگاه واترجت صنعتی مقاله اول

روش های نظافت بناهای تاریخی با دستگاه واترجت صنعتی مقاله اول

  • دسته بندی :وبلاگ
  • مدت زمان مطالعه :
  • منبع :

بناهای تاریخی، به عنوان بخش مهمی از میراث فرهنگی و تاریخی هر کشور، نیازمند توجه ویژه و مراقبت دقیق هستند. استفاده از دستگاه‌های واترجت صنعتی یکی از موثرترین و ایمن‌ترین روش‌ها برای نظافت و نگهداری این نوع بناها به شمار می‌رود. با این حال، این فرایند باید با دقت و به‌صورت تخصصی انجام شود تا آسیبی به سازه‌های حساس و قدیمی وارد نشود

همچنین شما عزیزان میتوانید با مراجعه به وب سایت آذین صنعت از انوع واتر جت مشاهده و خریداری نمایید.

در ادامه، برخی از روش‌های مهم در نگهداری و نظافت بناهای تاریخی با واترجت صنعتی بررسی می‌شود.

 آشنایی با نوع و شرایط سطح بنا

هنگام استفاده از واترجت صنعتی برای نظافت بناهای تاریخی، آشنایی با نوع و شرایط سطح بنا یکی از اولین و مهم‌ترین مراحل است. این مرحله شامل بررسی دقیق مواد سازنده، ساختار، وضعیت فعلی، و نوع آلودگی‌های موجود می‌باشد. در ادامه به جزئیات بیشتری درباره این موارد پرداخته می‌شود:

1. تشخیص نوع مواد سازنده بنا:

  • بناهای تاریخی ممکن است از مواد متنوعی همچون سنگ‌های طبیعی، آجر، گچ، چوب یا فلزات ساخته شده باشند. هر کدام از این مواد ویژگی‌های خاص خود را دارند و به شیوه‌های مختلفی در برابر آب و فشار واکنش نشان می‌دهند.

  • برای مثال، سنگ‌های آهکی به دلیل خاصیت متخلخل خود می‌توانند در برابر فشار زیاد آسیب‌پذیر باشند و بنابراین نیازمند دقت بیشتر و فشار کمتری در نظافت هستند.

2. بررسی سطح استحکام و آسیب‌پذیری:

  • پیش از هرگونه اقدام به نظافت، باید وضعیت کلی سطح مورد بررسی قرار گیرد. ترک‌ها، شیارها، فرسایش‌های سطحی و سایر نشانه‌های آسیب‌دیدگی باید شناسایی شوند.

  • این بررسی به اپراتور کمک می‌کند تا از اعمال فشار زیاد روی بخش‌های آسیب‌پذیر جلوگیری کرده و خطر گسترش ترک‌ها یا فرسایش بیشتر را به حداقل برساند.

3. تشخیص نوع آلودگی:

  • نوع و میزان آلودگی روی سطح بنا یکی از عوامل تعیین‌کننده در انتخاب روش نظافت است. آلودگی می‌تواند شامل گرد و غبار، چربی‌ها، رسوبات زیستی مثل جلبک‌ها، قارچ‌ها، یا حتی دوده و آلودگی‌های صنعتی باشد.

  • با شناخت نوع آلودگی، می‌توان از روش مناسب برای حذف آن استفاده کرد، به‌عنوان مثال در مواردی که جرم و چربی وجود دارد، ممکن است نیاز به استفاده از آب گرم باشد.

4. شرایط محیطی و تاثیر آن بر بنا:

  • شرایط محیطی، شامل آب و هوا، میزان رطوبت، دما و نوع اقلیم، نیز می‌تواند تاثیر مستقیمی بر رفتار مواد سازنده بنا و واکنش آن‌ها نسبت به شستشو داشته باشد. به‌طور مثال، در مناطقی با رطوبت بالا، سطح بنا ممکن است بیشتر دچار رشد قارچ‌ها و جلبک‌ها شده باشد که نیاز به روش‌های خاص نظافت دارد.

5. تعیین محدودیت‌های سطحی:

  • در برخی موارد، سطوح بناهای تاریخی ممکن است دارای تزئینات، کتیبه‌ها یا نقش‌های برجسته‌ای باشند که باید به دقت و با احتیاط خاصی شستشو شوند.

  • در این موارد، به کار بردن واترجت با فشار پایین و زاویه مناسب اهمیت بسیاری دارد تا از آسیب به جزئیات ظریف و ارزشمند جلوگیری شود.

6. مشورت با متخصصان مرمت بنا:

  • پیش از آغاز عملیات نظافت، مشاوره با کارشناسان مرمت بناهای تاریخی می‌تواند کمک‌کننده باشد. آن‌ها با ویژگی‌های فنی و حساسیت‌های بنا آشنا بوده و می‌توانند راهنمایی‌های لازم را برای استفاده ایمن از واترجت ارائه دهند.

نتیجه‌گیری

بررسی دقیق و شناخت نوع و شرایط سطح بنا، تضمین می‌کند که عملیات نظافت با واترجت صنعتی به‌طور ایمن و مؤثر انجام شود و به حفظ و نگهداری بناهای تاریخی کمک کند. این شناخت به اپراتورها امکان می‌دهد که روش‌های بهینه و مناسبی برای شستشو انتخاب کنند، فشار دستگاه را تنظیم کرده و از آسیب‌های احتمالی جلوگیری کنند.

روش های  نظافت بناهای تاریخی با دستگاه واترجت صنعتی مقاله اول

 انتخاب فشار مناسب

تنظیم فشار دستگاه واترجت صنعتی یکی از مهم‌ترین مراحل در فرآیند نظافت بناهای تاریخی است. به‌کارگیری فشار مناسب می‌تواند به پاک‌سازی موثر آلودگی‌ها کمک کند و در عین حال از آسیب به سطوح حساس و ساختارهای تاریخی جلوگیری نماید. در ادامه، به بررسی جزئیات و روش‌های انتخاب فشار مناسب می‌پردازیم:

1. استفاده از فشار کم تا متوسط:

  • به‌طور کلی، هنگام استفاده از واترجت صنعتی در بناهای تاریخی، توصیه می‌شود فشار در محدوده کم تا متوسط تنظیم شود. این امر به‌ویژه برای سطوح ظریف و قدیمی که در معرض فرسایش و ترک‌خوردگی قرار دارند، ضروری است.

  • فشار زیاد می‌تواند موجب فرسایش یا تخریب سطح، جدا شدن قطعات، و آسیب به لایه‌های زیرین شود.

2. تنظیم فشار بر اساس نوع آلودگی:

  • برای پاک کردن آلودگی‌های سبک مانند گرد و غبار، دوده و لایه‌های سطحی، نیازی به فشار بالا نیست. در این موارد، می‌توان از فشار پایین برای تمیز کردن ملایم استفاده کرد.

  • در مواردی که با آلودگی‌های عمیق‌تر مانند رسوبات سخت، رسوب‌های چرب یا آلاینده‌های صنعتی سر و کار داریم، ممکن است افزایش فشار ضروری باشد. البته باید دقت کرد که این افزایش تحت نظارت کارشناسان انجام شود.

3. تنظیم فشار بر اساس نوع مواد بنا:

  • انتخاب فشار بستگی به نوع ماده‌ای دارد که بنا از آن ساخته شده است. به عنوان مثال، سنگ‌های متخلخل و آهکی نیاز به فشار کمتری دارند زیرا به‌راحتی در برابر جریان آب دچار آسیب می‌شوند.

  • در مقابل، برخی مواد مقاوم‌تر مانند سنگ‌های گرانیتی یا آجرهای سخت ممکن است توانایی تحمل فشار بیشتری را داشته باشند. با این حال، حتی در این موارد نیز باید از اعمال فشار بیش از حد خودداری کرد تا از فرسایش یا تغییرات ناخواسته در بافت مواد جلوگیری شود.

4. تست اولیه برای اطمینان از فشار مناسب:

  • پیش از شروع به کار بر روی سطح اصلی، باید یک تست کوچک و محدود روی بخشی از بنا انجام شود تا فشار مناسب ارزیابی گردد. این اقدام می‌تواند به تشخیص تأثیر فشار بر روی سطح کمک کرده و از ایجاد مشکلات جدی جلوگیری کند.

  • با مشاهده نحوه واکنش سطح به فشار، می‌توان تصمیم گرفت که آیا فشار باید کاهش یا افزایش یابد.

5. کنترل فشار به‌صورت مداوم:

  • در طی فرآیند نظافت، کنترل و تغییرات مداوم در تنظیمات فشار ممکن است ضروری باشد. به دلیل تفاوت‌های موجود در بخش‌های مختلف یک بنا، ممکن است برخی نقاط نیاز به فشار کمتر و برخی نقاط دیگر نیاز به فشار بیشتری داشته باشند.

  • این تغییرات می‌توانند بسته به شرایط محیطی، نوع آلودگی و وضعیت فیزیکی بنا متفاوت باشند.

6. استفاده از نازل‌های مخصوص:

  • انتخاب و استفاده از نازل‌های خاص می‌تواند تاثیر زیادی در کنترل فشار و هدایت جریان آب داشته باشد. برخی نازل‌ها به‌گونه‌ای طراحی شده‌اند که جریان آب را به صورت یکنواخت‌تر یا با زاویه خاصی هدایت می‌کنند تا فشار به شکل موثری توزیع شود و احتمال آسیب کاهش یابد.

7. رعایت فاصله مناسب از سطح:

  • در کنار تنظیم فشار، فاصله دستگاه از سطح نیز تأثیر مستقیم بر شدت اثر آن دارد. با کاهش فاصله، فشار به نقطه‌ای متمرکز و شدیدتر وارد می‌شود. برای جلوگیری از ایجاد آسیب، فاصله مناسب باید رعایت شود تا فشار به صورت یکنواخت‌تر توزیع گردد.


نتیجه‌گیری: تنظیم فشار مناسب در دستگاه واترجت صنعتی می‌تواند فرآیند نظافت بناهای تاریخی را کارآمدتر و ایمن‌تر کند. این کار به حفظ بافت اصلی بنا کمک کرده و احتمال ایجاد آسیب‌های ناشی از استفاده نادرست از دستگاه را به حداقل می‌رساند. رعایت نکات فوق می‌تواند تضمین‌کننده عملکرد موثر و حفظ ارزش تاریخی بنا باشد.

روش های  نظافت بناهای تاریخی با دستگاه واترجت صنعتی مقاله اول

 استفاده از آب گرم یا سرد 

انتخاب بین استفاده از آب گرم یا سرد در فرآیند نظافت بناهای تاریخی با واترجت صنعتی می‌تواند نقش مهمی در حفظ کیفیت و اثربخشی عملیات نظافت ایفا کند. بسته به نوع آلودگی و شرایط بنا، هر کدام از این روش‌ها مزایا و کاربردهای خاص خود را دارند. در ادامه به تفصیل این موارد پرداخته می‌شود:

1. آب سرد: بهترین گزینه برای سطوح حساس و آلودگی‌های سبک

  • استفاده از آب سرد مناسب بناهایی است که دارای آلودگی‌های سبک، گرد و غبار، دوده و آلاینده‌های سطحی هستند.

  • در بسیاری از موارد، فشار مناسب آب سرد می‌تواند به‌طور مؤثری آلودگی‌های سطحی را بدون آسیب به بافت اصلی بنا پاک کند.

  • آب سرد برای مصالحی مانند سنگ‌های قدیمی و متخلخل، آجرهای قدیمی، و سطوحی که حساس به تغییرات دمایی هستند، کاربرد دارد و خطر ترک‌خوردگی یا فرسایش ناشی از تغییر دما را به حداقل می‌رساند.

2. آب گرم: مناسب برای آلودگی‌های سخت و چربی‌ها

  • آب گرم در از بین بردن آلودگی‌های سخت، چربی‌ها، رسوبات روغنی و مواد چسبنده موثرتر از آب سرد عمل می‌کند. گرما می‌تواند پیوندهای شیمیایی مواد آلاینده را شکسته و فرآیند حذف آن‌ها را تسهیل کند.

  • در بناهایی که دوده‌های صنعتی یا رسوبات چسبنده وجود دارد، استفاده از آب گرم می‌تواند به کاهش نیاز به فشار زیاد و در نتیجه محافظت بیشتر از سطح کمک کند.

  • آب گرم همچنین با خاصیت ضدعفونی‌کنندگی می‌تواند برای پاک‌سازی سطوحی که ممکن است در معرض آلودگی‌های زیستی (مانند جلبک‌ها یا قارچ‌ها) قرار داشته باشند، مناسب باشد.

3. تفاوت دمایی و تاثیرات آن بر مصالح تاریخی

  • یکی از نکات مهم در استفاده از آب گرم، توجه به تفاوت دمایی بین آب و سطح بنا است. استفاده از آب گرم بر روی مصالح سرد می‌تواند منجر به ایجاد تنش‌های حرارتی و ترک‌خوردگی شود، به‌ویژه در موادی مانند سنگ‌های طبیعی و متخلخل.

  • بنابراین، بهتر است آب گرم با دمای کنترل‌شده و به تدریج مورد استفاده قرار گیرد تا خطر تغییرات ناگهانی دما به حداقل برسد.

4. آب سرد و حفظ ایمنی مصالح قدیمی

  • در بسیاری از بناهای تاریخی که مصالح آن‌ها فرسایش یافته یا دارای ترک‌های قدیمی هستند، استفاده از آب سرد به‌طور کلی انتخاب ایمن‌تری است. این امر از بروز تغییرات ناگهانی در ساختار مصالح جلوگیری می‌کند.

  • آب سرد همچنین نیاز به تجهیزات خاص برای گرمایش ندارد و می‌تواند در فرآیندهای پاک‌سازی عمومی و منظم مورد استفاده قرار گیرد.

5. ترکیب استفاده از آب گرم و سرد برای بهینه‌سازی فرآیند

  • در برخی موارد، استفاده ترکیبی از آب گرم و سرد می‌تواند مؤثر باشد. به عنوان مثال، ابتدا از آب سرد برای شستشوی اولیه و حذف گرد و غبار استفاده می‌شود و سپس برای حذف آلودگی‌های عمیق‌تر یا چرب، از آب گرم بهره می‌برند.

  • این رویکرد می‌تواند اثربخشی بیشتری داشته باشد و در عین حال به حفظ سلامت سطح کمک کند.

6. نظارت و انتخاب تخصصی بسته به شرایط بنا

  • تصمیم‌گیری در مورد استفاده از آب گرم یا سرد باید با مشاوره متخصصان مرمت بناهای تاریخی انجام شود. آن‌ها می‌توانند بر اساس نوع مصالح، وضعیت آلودگی، و حساسیت سطح به دما، بهترین روش را تعیین کنند.


نتیجه‌گیری: استفاده از آب گرم یا سرد در نظافت بناهای تاریخی با واترجت صنعتی بستگی به نوع و شدت آلودگی، جنس مصالح و حساسیت‌های دمایی سطح دارد. انتخاب صحیح می‌تواند علاوه بر حفظ ساختار تاریخی، به بهبود کیفیت و کارایی فرآیند نظافت کمک کند و از آسیب‌های احتمالی جلوگیری نماید.

عدم استفاده از مواد شیمیایی مضر

حفظ بناهای تاریخی به دلیل ارزش فرهنگی، تاریخی و معماری خاص آن‌ها بسیار اهمیت دارد. یکی از چالش‌های اساسی در این زمینه، اطمینان از این است که روش‌های نظافتی و تجهیزات مورد استفاده، به جای آسیب، به حفاظت از این بناها کمک کنند. استفاده از واترجت صنعتی به‌دلیل توانایی در حذف آلودگی‌ها بدون نیاز به مواد شیمیایی مضر، می‌تواند انتخاب مناسبی باشد. در ادامه، دلایل اهمیت عدم استفاده از مواد شیمیایی و مزایای به‌کارگیری این روش بررسی می‌شود:

1. حفظ اصالت بناهای تاریخی:

  • بناهای تاریخی معمولاً از مواد و مصالح قدیمی ساخته شده‌اند که به مرور زمان حساس و شکننده شده‌اند. استفاده از مواد شیمیایی می‌تواند باعث واکنش‌های شیمیایی نامطلوب شود و به بافت و ساختار بنا آسیب برساند.

  • در مقابل، واترجت صنعتی با استفاده از آب و بدون نیاز به افزودن مواد شیمیایی، می‌تواند به پاک‌سازی موثر سطوح بدون تغییر در رنگ، بافت یا حالت مواد کمک کند.

2. جلوگیری از خوردگی و آسیب‌های شیمیایی:

  • مواد شیمیایی معمولاً حاوی ترکیبات اسیدی یا قلیایی قوی هستند که ممکن است با مصالح تاریخی واکنش داده و باعث تخریب یا تغییرات نامطلوب شوند. این امر به‌ویژه در مورد سنگ‌های آهکی، آجرهای قدیمی و چوب‌های با ارزش تاریخی صدق می‌کند.

  • شستشوی سطوح با فشار مناسب آب از طریق واترجت، از بروز خوردگی و واکنش‌های ناخواسته جلوگیری می‌کند و سلامت مصالح را در درازمدت تضمین می‌کند.

3. محیط زیست دوستانه و ایمنی بالاتر:

  • استفاده از مواد شیمیایی علاوه بر خطرات مستقیم برای بنای تاریخی، می‌تواند اثرات منفی بر محیط زیست نیز داشته باشد. تخلیه مواد شیمیایی به محیط می‌تواند به آلودگی آب و خاک منجر شود.

  • در مقایسه، واترجت صنعتی تنها از آب استفاده می‌کند و فرآیند پاک‌سازی کاملاً بدون اثرات مخرب زیست‌محیطی انجام می‌پذیرد. این امر به‌ویژه در مناطقی که بناهای تاریخی نزدیک به منابع طبیعی هستند، اهمیت بالایی دارد.

4. سلامت و ایمنی کارکنان:

  • استفاده از مواد شیمیایی مضر ممکن است برای کارکنان نظافت خطرات سلامتی به همراه داشته باشد، از جمله تحریک پوست، مشکلات تنفسی و آسیب‌های چشمی. با استفاده از واترجت صنعتی، این خطرات به میزان قابل توجهی کاهش می‌یابند.

  • این روش به کارکنان امکان می‌دهد که در محیطی ایمن‌تر و با خطر کمتر، به نظافت سطوح بنا بپردازند.

5. حفظ رنگ و بافت اصلی سطوح:

  • مواد شیمیایی گاهی اوقات باعث تغییر در رنگ و بافت سطوح می‌شوند که این امر برای بناهای تاریخی که حفظ ظاهر و اصالت آن‌ها ضروری است، نامطلوب است. واترجت صنعتی تنها با استفاده از فشار آب، آلودگی را حذف می‌کند و امکان تغییرات ناخواسته به حداقل می‌رسد.

6. روش‌های جایگزین برای حذف آلودگی‌های سخت:

  • در مواردی که آلودگی‌های عمیق‌تر مانند رسوبات چرب یا آلودگی‌های صنعتی وجود دارد، می‌توان از ترکیب واترجت و آب گرم استفاده کرد تا بدون نیاز به مواد شیمیایی، اثرگذاری بیشتری در حذف آلودگی‌ها داشته باشد.


نتیجه‌گیری: عدم استفاده از مواد شیمیایی مضر در نظافت بناهای تاریخی با استفاده از واترجت صنعتی، رویکردی ایمن و موثر برای حفظ و نگهداری این آثار ارزشمند است. این روش علاوه بر حفظ بافت و اصالت بنا، به کاهش آسیب‌های زیست‌محیطی و خطرات برای کارکنان نیز کمک می‌کند و امکان پاک‌سازی موثر و پایدار را فراهم می‌آورد.

روش های  نظافت بناهای تاریخی با دستگاه واترجت صنعتی مقاله اول

 زاویه مناسب برای شستشو

یکی از مهم‌ترین نکات در شستشوی بناهای تاریخی با استفاده از واترجت صنعتی، انتخاب زاویه مناسب برای پاشش آب است. زاویه‌ی پاشش می‌تواند تأثیر چشمگیری بر کیفیت نظافت و همچنین حفظ ساختار و بافت سطح داشته باشد. در ادامه به نکاتی در مورد اهمیت زاویه مناسب و چگونگی بهینه‌سازی آن در فرایند نظافت بناهای تاریخی پرداخته می‌شود:

1. کاهش آسیب به سطح بنا

  • شستشوی مستقیم و با زاویه عمود (۹۰ درجه) بر سطح می‌تواند باعث نفوذ بیش از حد فشار آب شود و به ساختار بنا آسیب برساند. این امر می‌تواند به تخریب تدریجی مواد و تضعیف بافت سطحی منجر شود.

  • توصیه می‌شود از زوایای مایل (معمولاً ۳۰ تا ۴۵ درجه) برای پاشش آب استفاده شود، چرا که این کار به کاهش شدت ضربه فشار آب بر روی سطح کمک می‌کند و از تخریب یا ترک‌خوردگی جلوگیری می‌نماید.

2. کنترل بهتر پخش و جریان آب

  • استفاده از زاویه‌های مناسب در شستشو باعث می‌شود که جریان آب به شکل یکنواخت‌تر و کنترل‌شده‌تر بر روی سطح پخش شود. این امر کمک می‌کند تا گرد و غبار و آلودگی‌ها به طور مؤثرتری از سطح جدا شده و پراکنده شوند.

  • با این رویکرد، نیاز به استفاده از فشار بیش از حد کاهش می‌یابد و خطرات مرتبط با استفاده از قدرت زیاد آب به حداقل می‌رسد.

3. حفظ جزئیات و نقوش تاریخی

  • در بسیاری از بناهای تاریخی، جزئیات معماری، نقوش و تزئینات ارزشمندی وجود دارد که نیاز به مراقبت ویژه دارند. استفاده از زاویه مناسب به شستشوی دقیق‌تر و بدون آسیب به این جزئیات کمک می‌کند.

  • هنگام شستشوی نقوش برجسته یا طرح‌های ظریف، زاویه پاشش باید به گونه‌ای تنظیم شود که آب به‌طور یکنواخت اما با فشار کنترل‌شده جریان یابد تا به بافت‌های حساس آسیبی وارد نشود.

4. پیشگیری از آب‌گرفتگی و تجمع آب

  • یکی از مزایای استفاده از زاویه مایل در شستشو، جلوگیری از تجمع آب بر روی سطح یا داخل درزها و شکاف‌ها است. این مسئله می‌تواند از مشکلات ناشی از نفوذ رطوبت، مانند فرسایش تدریجی، رشد کپک و قارچ یا آسیب‌های ناشی از یخ‌زدگی جلوگیری کند.

  • زاویه مناسب باعث می‌شود آب به‌سرعت از روی سطح جاری شده و از تجمع بی‌مورد در نقاط حساس جلوگیری کند.

5. کاهش فرسایش و حفظ طول عمر بنا

  • استفاده از زاویه مناسب در فرآیند شستشو، به کاهش فرسایش سطحی ناشی از تماس مداوم آب کمک می‌کند. این امر به‌ویژه برای بناهای سنگی و قدیمی که ممکن است در طول زمان دچار تضعیف شوند، اهمیت دارد.

  • کنترل زاویه همچنین به کاهش نیاز به استفاده از فشارهای شدید کمک می‌کند که این موضوع خود باعث کاهش احتمال تخریب و حفظ طول عمر بنا می‌شود.

6. توجه به نوع آلودگی و سطح مورد نظر

  • انتخاب زاویه مناسب به نوع و میزان آلودگی نیز بستگی دارد. برای از بین بردن آلودگی‌های سطحی و گرد و غبار، زاویه‌ای ملایم ممکن است کافی باشد، در حالی که برای رسوبات چرب و چسبنده، ممکن است نیاز به تنظیم مجدد زاویه و استفاده از آب گرم باشد.

  • با در نظر گرفتن جنس سطح و نوع مواد استفاده شده در ساخت بنا، تنظیم زاویه پاشش باید به گونه‌ای باشد که بیشترین اثر را داشته باشد بدون آن‌که آسیب برساند.


نتیجه‌گیری: زاویه مناسب در شستشوی بناهای تاریخی با واترجت صنعتی نقش حیاتی در حفظ سلامت و طول عمر بنا دارد. انتخاب و تنظیم زاویه باید با دقت و بر اساس نوع سطح و آلودگی انجام شود تا علاوه بر پاک‌سازی مؤثر، خطرات ناشی از فشار زیاد یا نفوذ آب به حداقل برسد.

 جمع بندی

استفاده از دستگاه واترجت صنعتی، اگر به‌صورت کنترل‌شده و با رعایت نکات فوق انجام شود، می‌تواند یکی از بهترین روش‌ها برای حفظ و نظافت بناهای تاریخی باشد، به شرطی که تمامی مراحل با دقت و حساسیت بالا اجرا شوند.

همچنین شما عزیزان میتوانید با مراجعه به وب سایت آذین صنعت از انوع واتر جت مشاهده و خریداری نمایید.

..